Sözüm kazanacaklara…
Eylem, atalet içerisinde yaşadığını anladığın ve farkettiğin
andaki ruh hali. Yani, amaca yönelik harekete geçme durumu. Tetikleyicisi de
başarma ve hayatta kalma içgüdüsü aslında. Uzun zamandır yazmamamın nedeni
belkide atalet içerisinde olmamdır. ANCAK; yaprakları sarartılan,
dalları kurutulan, içi boşaltılan ancak kökleri toprağına sımsıkı sarılmış ve
filiz vermeye başlamış bir ağacın uyanış ve dirilişini gördüm… Bir baş kaldırının
ve isyanın fitilinin ateşlendiğini, her anlamda tabiatını korumak isteyenlerin haykırışlarını
duydum. Üstü yıllardır kül tutmuş, altında yatan kızgın kor yığınından bir anda
fırlayan küçük bir kıvılcımın başlattığı yangını gördüm. Meşru müdafaayı,
durumdan vazife çıkarma eylemini , inisiyatif kullanmayı hatırladım. Yıllardır
mankurtlaştırılmışlara “ vazifeni unutma! En kıymetli hazineni koru! Düşünmeye
başla!, Özgür ol!” diyen sesi, damarlarında asil kan taşıyan yaralı Türk
gencinin kudretli haykırışını duydum! Ataletten kurtuldum! Umutla doldum! Gururlandım!